Η Βαυαρία ήταν πάντα πρωτοπόρος στους σιδηροδρόμους. Ήδη το 1835 λειτούργησε η πρώτη γραμμή μεταξύ Νυρεμβέργης και Φυρτ, σηματοδοτώντας την απαρχή μιας νέας εποχής στις μετακινήσεις.

Λίγα χρόνια αργότερα προτάθηκε και η σύνδεση Αουγκσμπουργκ – Μόναχο, που θα έμενε στην ιστορία.

Στο πλαίσιο αυτού του έργου ανεγέρθηκε στο Αουγκσμπουργκ ένα επιβλητικό κτίριο υποδοχής επιβατών, το οποίο μέχρι σήμερα λειτουργεί και θεωρείται το παλαιότερο σε χρήση σιδηροδρομικό κτίριο της Γερμανίας.

Από τις άμαξες στον σύγχρονο σταθμό

Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι ταξιδιώτες έφθαναν με άμαξες στο σταθμό – μια εικόνα αδιανόητη για τα σημερινά δεδομένα, αλλά τότε απολύτως συνηθισμένη. Η τεχνολογική πρόοδος έφερε σύντομα τις πρώτες ιππήλατες αμαξοστοιχίες, ενώ το 1840 εγκαινιάστηκε η δεύτερη βαυαρική σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε το Αουγκσμπουργκ με το Μόναχο.

Ο πρώτος σταθμός βρισκόταν κοντά στο Rotes Tor και λειτουργούσε ως τερματικός (Kopfbahnhof). Ωστόσο, με την ανάπτυξη της «Ludwig-Süd-Nord-Bahn», κρίθηκε αναγκαίο να αποκτήσει η πόλη διερχόμενο σταθμό. Έτσι, το 1846 άνοιξε το σημερινό Hauptbahnhof, που παραμένει κεντρικός κόμβος μέχρι σήμερα.

Η τύχη του παλιού σταθμού

Το παλαιότερο κτίριο μπροστά στο Rotes Tor δεν κατεδαφίστηκε ποτέ. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε ως ιππικό κέντρο από τον στρατό και από το 1920 στεγάζει το αμαξοστάσιο των τραμ της πόλης.

Παρά τη νέα χρήση του, το κτίριο διατηρήθηκε σε άριστη κατάσταση και προστατεύεται πλέον ως μνημείο. Με περισσότερα από 180 χρόνια ζωής, η αίθουσα θεωρείται ένα από τα αρχαιότερα αυθεντικά σιδηροδρομικά κτίρια όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και διεθνώς.

Ένα κομμάτι ζωντανής ιστορίας

Σήμερα, ανάμεσα σε κυλιόμενες σκάλες, πίνακες ανακοινώσεων και σύγχρονες υποδομές, το ιστορικό κτίριο του Αουγκσμπουργκ θυμίζει την αφετηρία της γερμανικής σιδηροδρομικής ιστορίας.

Αντιστάθηκε στους βομβαρδισμούς, στις αλλαγές της τεχνολογίας και παραμένει σύμβολο συνέχειας – ένα αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό μνημείο που συνδέει δύο αιώνες.