Το ποσό των 25 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως κοστίζει στη Γερμανία η διοικητική διαχείριση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της «Frankfurter Allgemeine Zeitung» με βάση στοιχεία των εργοδοτικών ενώσεων.
Πρόκειται για ένα ποσό υψηλότερο από το σύνολο των κρατικών δαπανών για το επίδομα γονέα (Elterngeld), το επίδομα στέγασης (Wohngeld) και τη φοιτητική στήριξη (BAföG) μαζί.
Ασύλληπτα ποσά και τεράστιος μηχανισμός
Η νοσοκομειακή ασφάλιση (gesetzliche Krankenversicherung) φέρει το μεγαλύτερο βάρος, με 11 δισ. ευρώ σε ετήσια διοικητικά κόστη. Ακολουθούν η σύνταξη (Rentenversicherung) και η ασφάλιση ανεργίας (Arbeitslosenversicherung) με 5 δισ. ευρώ η κάθε μία.
Συνολικά, το δίκτυο των κοινωνικών ασφαλίσεων απασχολεί 378.000 εργαζόμενους, αριθμός που ξεπερνά τους απασχολούμενους στη γερμανική γεωργία.
Δριμεία κριτική από τους εργοδότες
Ο Πρόεδρος των Εργοδοτών, Rainer Dulger, επισημαίνει με οξύ τόνο: «Αυτό δεν είναι μια απλή λεπτομέρεια – είναι περισσότερο από ό,τι δίνουμε για Elterngeld, Wohngeld και BAföG μαζί».
Ζητά ριζική μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης: «Χρειαζόμαστε ένα σύστημα που να λειτουργεί αποτελεσματικά, ψηφιακά και με δημοσιονομική συνείδηση».
Το παράδοξο των ποσοστών
Το διοικητικό κόστος ως ποσοστό των συνολικών δαπανών των ταμείων παρουσιάζει μεγάλες αποκλίσεις:
- Ασφάλιση Ανέργων : 14%
- Ασφάλιση ατυχημάτων: 11,5%
- Ασφάλιση φροντίδας: 3,8%
- Νοσοκομειακή ασφάλιση: 3,6%
- Συνταξιοδοτική ασφάλιση: μόλις 1,2%
Οι εργοδότες επισημαίνουν ότι αυτή η διογκωμένη και πολυεπίπεδη γραφειοκρατία έρχεται σε μια περίοδο που οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης έχουν φτάσει το 42% του μικτού μισθού, δημιουργώντας πρόσθετο βάρος για επιχειρήσεις και εργαζόμενους.
Ώρα για ψηφιοποίηση και εξορθολογισμό
Η συζήτηση επανέρχεται πιο έντονα από ποτέ για ψηφιακή ανασυγκρότηση των ασφαλιστικών φορέων, κατάργηση επικαλυπτόμενων υπηρεσιών, και μεγαλύτερη διαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων.
Όπως τονίζει η πλευρά των εργοδοτών, η παρούσα κατάσταση δεν είναι βιώσιμη, ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά, καθώς υπονομεύει την αποδοτικότητα του κοινωνικού κράτους.
