Η εικόνα του κλασικού γερμανικού ταξί σε μπεζ απόχρωση –γνωστή ως Hellelfenbein– υπήρξε για δεκαετίες τόσο χαρακτηριστική όσο οι κίτρινες τηλεφωνικές καμπίνες ή οι πράσινες στολές της αστυνομίας στη Δυτική Γερμανία των ’70s, ’80s και ’90s.
Σήμερα, όμως, οι εποχές αυτές ανήκουν στο παρελθόν: οι τηλεφωνικοί θάλαμοι εξαφανίστηκαν, η αστυνομία φορά πλέον μπλε στολές και σε έξι από τα δεκαέξι κρατίδια της χώρας τα ταξί μπορούν να έχουν οποιοδήποτε χρώμα.
Πού παραμένει υποχρεωτικό το μπεζ
Σύμφωνα με τον Μάικλ Όππερμαν, διευθυντή του Ομοσπονδιακού Συνδέσμου Ταξί και Ενοικιαζόμενων Οχημάτων (BVTM), το Hellelfenbein εξακολουθεί να είναι η μοναδική επιτρεπτή απόχρωση σε:
- Σαξονία
- Βρανδεμβούργο
- Θουριγγία
- Βερολίνο
- Αμβούργο
- Βρέμη
- Βαυαρία
- Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία
- Έσση
- Μεκλεμβούργο-Πομερανία
Στα υπόλοιπα έξι κρατίδια – Βάδη-Βυρτεμβέργη, Κάτω Σαξονία, Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, Ρηνανία-Παλατινάτο, Σάαρλαντ και Σαξονία-Άνχαλτ – οι επαγγελματίες του κλάδου μπορούν να επιλέξουν ελεύθερα το χρώμα των οχημάτων τους.
29 εκατομμύρια χωρίς «χρωματικό περιορισμό»
Με βάση τον πληθυσμό, περίπου 29 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σήμερα σε περιοχές όπου η χρωματική ελευθερία για τα ταξί είναι πλέον γεγονός, ενώ η πλειοψηφία –περίπου 54 εκατομμύρια– εξακολουθεί να βλέπει τα ταξί αποκλειστικά στο παραδοσιακό μπεζ.
Η πιο πρόσφατη αλλαγή ήρθε από τη Σαξονία-Άνχαλτ, όπου από την 1η του μήνα ισχύει η κατάργηση της υποχρεωτικής απόχρωσης.
Η τοπική υπουργός Μεταφορών, Λίντια Χύσκενς (FDP), τόνισε ότι η νέα ρύθμιση προσφέρει «σημαντικές διευκολύνσεις και οικονομικά οφέλη» για τις επιχειρήσεις, ενώ παράλληλα ενισχύει την ευελιξία στον ανταγωνισμό, ειδικά απέναντι σε νέους παρόχους που δεν δεσμεύονται από αυστηρούς κανονισμούς.
Η ασφάλεια και η αναγνωρισιμότητα
Παρά τη χρωματική ελευθερία, οι κανόνες απαιτούν τα οχήματα να είναι ευδιάκριτα ως ταξί – με το κλασικό φωτεινό σήμα στην οροφή και τις υποχρεωτικές επιγραφές.
Ωστόσο, ορισμένοι εκφράζουν επιφυλάξεις για το κατά πόσο το σήμα αρκεί για την άμεση αναγνώριση, υποστηρίζοντας ότι μια ενιαία απόχρωση ενισχύει την ασφάλεια και την οπτική ταυτοποίηση.
Η ιστορία του μπεζ ταξί
Η καθιέρωση του Hellelfenbein (κωδικός RAL 1015) χρονολογείται στις αρχές της δεκαετίας του ’70, επί υπουργίας Γκέοργκ Λέμπερ (SPD), με στόχο να διασφαλιστεί η εύκολη αναγνώριση των ταξί στον δρόμο.
Ο ανοιχτός χρωματικός τόνος επέτρεπε την καλύτερη ορατότητα σε κυκλοφορία, προσέφερε μεγαλύτερη ασφάλεια και ταυτόχρονα απέφευγε τις έντονες, «κραυγαλέες» αποχρώσεις που θα μπορούσαν να αλλοιώσουν τον επαγγελματικό χαρακτήρα του οχήματος.
Επιπλέον, το ανοιχτό μπεζ κάλυπτε καλύτερα σκόνη, μικρές φθορές και γρατσουνιές – σημαντικό πλεονέκτημα σε εποχές χωρίς κλιματισμό, όταν τα σκούρα χρώματα, όπως το μαύρο που κυριαρχούσε πριν το 1971, απορροφούσαν περισσότερη θερμότητα, καθιστώντας τη διαδρομή άβολη για οδηγούς και επιβάτες.
Βόρειο-Νότιο «χρωματικό» χάσμα
Παρά την απελευθέρωση του κανονισμού σε αρκετά κρατίδια, οι δρόμοι δεν έχουν γεμίσει με ταξί σε εκκεντρικές αποχρώσεις.
Πολλοί ιδιοκτήτες προτιμούν ακόμη το παραδοσιακό μπεζ, αν και παρατηρείται μια τάση διαφοροποίησης: στον Νότο εμφανίζονται συχνότερα μαύρα οχήματα, ενώ στον Βορρά κυριαρχεί ακόμη η κλασική απόχρωση Hellelfenbein.
