Η Γερμανία θέλει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή – Μια νέα προσγείωση στη Σελήνη αντιπροσωπεύει πολύ περισσότερα από την απλή επιστημονική πρόοδο
Οι άνθρωποι πρόκειται να προσγειωθούν ξανά στη Σελήνη το 2027 – μια επιστροφή που έρχεται σε μια εποχή αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων που θυμίζουν τον Ψυχρό Πόλεμο από πολλές απόψεις: επανεξοπλισμός, νέα μπλοκ δυνάμεων και αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης.
Όπως και στο παρελθόν, το διάστημα έχει γίνει για άλλη μια φορά ένα πεδίο στρατηγικού ανταγωνισμού.
Μια νέα προσγείωση στη Σελήνη αντιπροσωπεύει πολύ περισσότερα από την απλή επιστημονική πρόοδο: θεωρείται ως έκφραση τεχνολογικής ηγεσίας και γεωπολιτικής ισχύος στη νέα διαστημική κούρσα.
Μια μόνιμη παρουσία στη Σελήνη υπόσχεται επιρροή στα μελλοντικά διαστημικά πρότυπα, σε ζητήματα αξιοποίησης των πόρων και διεθνούς συνεργασίας, σημειώνει το Euronews.
Οι φιλοδοξίες είναι αντίστοιχα υψηλές. Εκτός από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, η Ρωσία και η Κίνα ειδικότερα, προωθούν επί του παρόντος τα δικά τους προγράμματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται όλο και περισσότερο στο επίκεντρο. Όχι μόνο ως εταίρος των ΗΠΑ, αλλά όλο και περισσότερο ως ανεξάρτητος παράγοντας στο διάστημα.
Αυτό εγείρει ένα νέο ερώτημα: θα μπορούσε αυτός ο αγώνας να τελειώσει με έναν Γερμανό στη Σελήνη για πρώτη φορά;
Σεληνιακό πρόγραμμα των ΗΠΑ με ευρωπαϊκή υπογραφή
Η επιστροφή των ανθρώπων στη Σελήνη αποτελεί μέρος του προγράμματος Artemis υπό την ηγεσία της NASA. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγούνται, ενώ οι διεθνείς εταίροι – κυρίως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) – διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο.
Η επανδρωμένη τροχιά της Σελήνης έχει προγραμματιστεί για το πρώτο εξάμηνο του 2026 με το Artemis 2.
Ένα χρόνο αργότερα, το Artemis 3 θα δει αστροναύτες να προσγειώνονται στην επιφάνεια της Σελήνης για πρώτη φορά από το 1972.
Μακροπρόθεσμα, το πρόγραμμα προβλέπει επίσης την κατασκευή του σεληνιακού σταθμού Gateway.
Η Ευρώπη εμπλέκεται όχι μόνο πολιτικά αλλά και τεχνολογικά. Ένα βασικό στοιχείο των αποστολών είναι η ευρωπαϊκή μονάδα υπηρεσιών του διαστημοπλοίου Orion, η οποία αναπτύσσεται από την ESA για λογαριασμό της NASA και κατασκευάζεται σε μεγάλο βαθμό στη Γερμανία.
Αυτός ο ρόλος θα μπορούσε τώρα να τιμηθεί ακόμη και με προτεραιότητα στη Σελήνη: Ο επικεφαλής της ESA, Josef Aschbacher, εξήγησε ότι είχε αποφασίσει ότι οι πρώτοι Ευρωπαίοι σε μια μελλοντική αποστολή στη Σελήνη θα πρέπει να είναι αστροναύτες γερμανικής, γαλλικής και ιταλικής υπηκοότητας. Η Γερμανία θα πρέπει να κάνει την αρχή.
Θα είναι ο Γκερστ ο Γκαγκάριν του 21ου αιώνα;
Τέσσερις Γερμανοί ελπίζουν αυτή τη στιγμή για ένα εισιτήριο για τη Σελήνη. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, ο Aλεξάντερ Γκερστ και ο Mατίας Μάουρερ θεωρούνται τα φαβορί.
Ο Γκερστ, γεωφυσικός και ηφαιστειολόγος, και ο Mάουρερ, ερευνητής υλικών, έχουν ήδη βρεθεί στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) και είναι μέλη της ενεργού ομάδας αστροναυτών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).
Η εμπειρία είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για τη διαδικασία επιλογής: σύμφωνα με τα ισχύοντα κριτήρια, μόνο αστροναύτες που έχουν ήδη βρεθεί στο διάστημα μπορούν να ληφθούν υπόψη για μια αποστολή στη Σελήνη.
Οι δύο Γερμανοί έφεδροι αστροναύτες, η Amelie Schoenenwald, βιοχημικός, και η Nicola Winter, δεν πληρούν ακόμη αυτήν την προϋπόθεση.
Ωστόσο, καθώς θα μπορούσαν να περάσουν ακόμη μερικά χρόνια πριν προγραμματιστεί μια πραγματική αποστολή στη Σελήνη, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι θα έχουν επίσης διαστημική εμπειρία μέχρι τότε, και επομένως θα έχουν επίσης μια ευκαιρία.
Ο Γκερστ είναι ήδη ανοιχτός σε μια αποστολή στη Σελήνη. Όταν ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να φανταστεί μια πτήση στη Σελήνη, απάντησε: «Φυσικά».
Για τον ίδιο, αυτές οι αποστολές έχουν πολλά οφέλη. Όσοι διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στο σεληνιακό πρόγραμμα θα παραμείνουν επίσης στην πρώτη γραμμή βασικών μελλοντικών τεχνολογιών στα διαστημικά ταξίδια – για παράδειγμα, στην παρατήρηση της Γης, την έρευνα για το κλίμα και την τεχνολογική αυτονομία της Ευρώπης.
Το αν ένας Γερμανός αστροναύτης θα είναι πράγματι μεταξύ εκείνων που θα πατήσουν το πόδι τους στη Σελήνη δεν μπορεί να καθοριστεί σε αυτό το στάδιο, δήλωσε ο Γκερστ.
Κατά την άποψή του, αυτό θα απαιτούσε σε κάθε περίπτωση μια σημαντικά ισχυρότερη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος στην παροχή βασικών στοιχείων για τις αποστολές.
Πηγή: skai
