Το Café Guglhupf, ένα από τα πιο αγαπημένα και ιστορικά καφέ της πόλης, κλείνει οριστικά τις πόρτες του στις 30 Ιουνίου, έπειτα από 48 χρόνια συνεχούς λειτουργίας.

Η είδηση αυτή έρχεται σαν γροθιά στο στομάχι για τους τακτικούς επισκέπτες και όλους όσοι έχουν συνδέσει στιγμές ζωής με τον ζεστό, οικογενειακό χώρο πίσω από τον Marienplatz.

Οικογενειακή παράδοση που δεν άντεξε το βάρος των καιρών

Η απόφαση δεν ήταν εύκολη για τα αδέρφια Marc και Irmi Eisenbarth, που διατηρούσαν το καφέ μετά την απώλεια των γονιών τους, Alfred και Gusti.

Το Café Guglhupf άνοιξε το 1977, όταν η μητέρα, με καταγωγή από το Chiemgau και εμπειρία από δουλειές σε καφέ κατά τη διάρκεια των σπουδών της, αποφάσισε να υλοποιήσει το όνειρό της.

Μαζί με τον σύζυγό της, αγνόησαν τις προειδοποιήσεις για την «κακή» τοποθεσία στο πίσω μέρος της αυλής και δημιούργησαν ένα αυθεντικό βαυαρικό σαλόνι, με ξύλινες διακοσμήσεις και λουλουδένια μοτίβα.

Ο χώρος απέκτησε το όνομα “Guglhupf” λόγω της αρχιτεκτονικής του: η κυρτότητα στο δάπεδο, θύμιζε τη μορφή του γνωστού κέικ – το οποίο έγινε και το σήμα κατατεθέν του καταστήματος.

Μεταξύ των best seller: Guglhupf με καρύδια, μαρμπρέ και λικέρ αυγού, αλλά και χειροποίητο παγωτό, φτιαγμένο με συνταγές που έμαθε η ιδιοκτήτρια από Ιταλό ζαχαροπλάστη.

Οικονομική ασφυξία και αλλαγή συνηθειών

Παρά τις επενδύσεις που έκαναν τα αδέρφια το 2019 για να ανακαινίσουν τον χώρο, οι οικονομικές πιέσεις έγιναν ανυπόφορες.

Όπως εξηγεί ο Marc Eisenbarth, τα υψηλά ενοίκια, τα αυξανόμενα λειτουργικά κόστη, η έλλειψη προσωπικού, οι φορολογικές επιβαρύνσεις και το μεταβαλλόμενο καταναλωτικό κοινό κατέστησαν αδύνατη τη βιωσιμότητα ενός μικρού, οικογενειακού καφέ στο κέντρο του Μονάχου.

«Δεν μπορείς πια να επιβιώσεις μόνο με καφέ και κέικ», λέει ο ίδιος, ενώ η αδερφή του Irmi, καθηγήτρια Hospitality Management, συμπληρώνει: «Προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε ζωντανό, αλλά δεν ήταν βιώσιμο».

Οι εργαζόμενοι και οι τακτικοί πελάτες αισθάνονται την απώλεια

Ο Marc Eisenbarth προσπαθεί τώρα να βοηθήσει τους περίπου 30 εργαζόμενους του καφέ να βρουν άλλες θέσεις εργασίας.

Ανάμεσά τους και η Ελληνίδα Sofia Angelou, που δούλευε στο Café Guglhupf τα τελευταία 15 χρόνια.

«Ήταν σαν οικογένεια για μένα», λέει.

Αν και δεν εξεπλάγη από την απόφαση, αναγνωρίζει ότι οι εποχές έχουν αλλάξει. Όπως και ο Harald Strauß, τακτικός πελάτης εδώ και 25 χρόνια: «Η ατμόσφαιρα εδώ ήταν μοναδική. Τώρα πρέπει να βρω νέο στέκι».

Το μέλλον του χώρου παραμένει αβέβαιο

Όσο για τον χώρο του καφέ, η ιδιοκτήτρια εταιρεία Monachia Grundbesitz GmbH & Co. KG δηλώνει ότι δεν έχει προχωρήσει σε αύξηση ενοικίου και ότι στήριξε την επιχείρηση κατά τη διάρκεια της πανδημίας με εκπτώσεις ενοικίου και κάλυψη κόστους ανακαίνισης.

Οι συζητήσεις για την επόμενη χρήση του χώρου βρίσκονται σε εξέλιξη.

Το μόνο που διατηρείται ζωντανό είναι ο Wiesn-Guglhupf, το περίπτερο του καφέ στο Oktoberfest.

Όπως λέει ο Marc Eisenbarth, φέτος θα προστεθεί και δεύτερος όροφος, κρατώντας έτσι το όνομα του καφέ ζωντανό – έστω και για λίγες μέρες τον χρόνο.