Μία υπόθεση που αναμένεται να διαμορφώσει τη συζήτηση γύρω από την μεταναστευτική πολιτική και την κοινωνική ένταξη αιτούντων ασύλου στη Γερμανία εξελίχθηκε στο κρατίδιο της Θουριγγίας.

Το Thüringer Landessozialgericht επικύρωσε την απόφαση του πρώτου βαθμού, απορρίπτοντας την προσφυγή ενός 49χρονου Ιρανού αιτούντος άσυλο, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει σε πρόγραμμα υποχρεωτικής εργασίας.

Η υπόθεση θεωρείται προηγούμενο σε παγγερμανικό επίπεδο, καθώς για πρώτη φορά τέθηκε τόσο άμεσα το ερώτημα της νομιμότητας της υποχρεωτικής απασχόλησης αιτούντων άσυλο υπό την απειλή περικοπής κοινωνικών παροχών.

Η υπόθεση που άνοιξε τον δρόμο

Ο Ιρανός επρόκειτο να εργαστεί για 17 ώρες την εβδομάδα ως βοηθός στον τομέα της πληροφορικής στο τοπικό νοσοκομείο του Greiz, έναντι αμοιβής 80 λεπτών ανά ώρα, στο πλαίσιο κοινωφελούς εργασίας.

Σύμφωνα με το πρόγραμμα, η θέση είχε σχεδιαστεί ώστε να αξιοποιήσει τις γνώσεις του στην αγγλική γλώσσα και την επαγγελματική του εμπειρία στον προγραμματισμό.

Όταν αρνήθηκε, ο Landrat Ulli Schäfer προχώρησε άμεσα σε μείωση των κοινωνικών του παροχών κατά 50%, όπως προβλέπει το Άρθρο 5 του Νόμου περί Παροχών Αιτούντων Άσυλο (Asylbewerberleistungsgesetz).

Ο Ιρανός επικαλέστηκε «κακή εργασιακή ατμόσφαιρα»

Ο αιτών άσυλο προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, επικαλούμενος μεταξύ άλλων ότι «δεν του ταίριαζε η εργασιακή ατμόσφαιρα» στο νοσοκομείο, ενώ ισχυρίστηκε ότι παρακολουθούσε πρωινά μαθήματα γλωσσικής ένταξης και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί σε εργασία τα απογεύματα.

Το δικαστήριο, ωστόσο, απέρριψε τα επιχειρήματά του, σημειώνοντας ότι η εργασία το απόγευμα δεν επηρεάζει τη φοίτηση στα πρωινά μαθήματα και ότι το νοσοκομείο είναι εύκολα προσβάσιμο από τον χώρο διαμονής του.

Η δικαστική απόφαση υπογράμμισε τη σημασία της κοινωνικής συμμετοχής, της απόκτησης γλωσσικών δεξιοτήτων, της ύπαρξης καθημερινής δομής στη ζωή των αιτούντων άσυλο και των αρνητικών συνεπειών της αδράνειας.

Οι συνέπειες της απόφασης

Το Landratsamt Greiz έχει ήδη επιβάλει περικοπές κοινωνικών παροχών σε άλλους τρεις αιτούντες άσυλο λόγω άρνησης συμμετοχής σε προγράμματα εργασίας.

Σύμφωνα με τον Landrat Schäfer, οι συγκεκριμένοι μετανάστες έχουν ήδη εγκαταλείψει την περιοχή.

Ο Schäfer δηλώνει: «Η απόφαση του δικαστηρίου στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους τους δήμους και τις κοινότητες που διστάζουν να εφαρμόσουν την εργασία ως υποχρέωση: Δεν είναι κάτι κακό, αξίζει τον κόπο!».

Την ίδια στιγμή, στο Landkreis Greiz, 118 μετανάστες συμμετέχουν σε τέτοια προγράμματα.

Με μετρήσιμα αποτελέσματα:

• Πέντε άτομα βρήκαν πλήρη απασχόληση και δεν λαμβάνουν πλέον κρατικές παροχές.
• Ένας ακόμη πρόκειται να ξεκινήσει επαγγελματική εκπαίδευση.

Σήμερα, 17 δημόσιοι φορείς και οργανισμοί, όπως δήμοι, εκκλησίες και σύλλογοι, συμμετέχουν στην πρωτοβουλία καλύπτοντας ελλείψεις προσωπικού.