Μπορεί στην Ελλάδα – ειδικά προ κρίσης – συχνά οι παρέες να «τσακώνονται» για το ποιος θα κεράσει στο εστιατόριο, όμως στις χώρες της δυτικής Ευρώπης συνηθίζεται το κάθε άτομο να ζητά από τον σερβιτόρο ατομικό λογαριασμό.

Η συνήθεια αυτή συχνά φέρνει σε δύσκολη θέση τους σερβιτόρους που κάθε 3 και λίγο καλούνται να κάνουν αριθμητικές πράξεις ή ακόμα χειρότερα, μένουν με υπόλοιπα αφού οι πελάτες έχουν φύγει.

Ένας-ένας που θέλει να φύγει, ζητά να πληρώσει μόνο ό, τι – ισχυρίζεται πως – έχει καταναλώσει, κι έτσι σε μεγάλες παρέες οι σερβιτόροι μπορεί να χρειαστεί να κάνουν πέντε και δέκα διαφορετικές εισπράξεις.

Σε αυτή τη διαδικασία, συχνά τα μέλη της παρέας που φεύγουν νωρίτερα, δεν πληρώνουν το μερίδιό τους για κουβέρ, πιάτα που είναι για όλους στη μέση κτλ, με αποτέλεσμα στους τελευταίους που αποχωρούν να μένει μεγάλο υπόλοιπο και να δημιουργούνται παρεξηγήσεις.

Απέναντι σε αυτές τις δυσκολίες, ένα ιταλικό εστιατόριο στην Στουτγκάρδη της Γερμανίας προχώρησε σε μια δραστική λύση που ήδη έχει προκαλέσει αντιδράσεις.

Μια δραστική λύση για εξοικονόμηση χρόνου

Το L’Accanto αποφάσισε να μην δέχεται πλέον ατομικούς λογαριασμούς, εκτός εάν οι επισκέπτες το ζητήσουν κατά την άφιξή τους.

«Συχνά παρακολουθούσαμε ατελείωτες συζητήσεις για το ποιος ήπιε το περισσότερο κρασί ή έφαγε τα περισσότερα πιάτα», εξηγεί ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου Σαλβατόρε Μαράτσο.

Ξεκαθαρίζει ότι αυτές οι διαφωνίες σπαταλούν πολύτιμο χρόνο των σερβιτόρων και τους εμποδίζουν να εξυπηρετήσουν σωστά τα άλλα τραπέζια.

«Όταν δύο μεγάλα τραπέζια θέλουν να πληρώσουν ξεχωριστά, αυτό καταναλώνει πολλή ενέργεια και είναι αγχωτικό για όλους», προσθέτει.

Μεταξύ οργάνωσης και δυσαρέσκειας

Από εδώ και στο εξής, στο L’Accanto, ο λογαριασμός παραδίδεται για το σύνολο των συνδαιτημόνων, εκτός εάν έχει συμφωνηθεί διαφορετικά προηγουμένως με το προσωπικό.

Αυτός ο τρόπος οργάνωσης της δουλειάς διευκολύνει τη διαχείριση των πληρωμών στο ταμείο και βελτιώνει την εξυπηρέτηση, όπως είπε ο εστιάτορας στην Bild.

Ωστόσο δε συμφωνούν όλοι με την απόφαση αυτή. Ενώ η πλειοψηφία των πελατών κατανοεί την προσέγγιση, ορισμένοι χρήστες του διαδικτύου την χαρακτηρίζουν ως αλαζονική, λέγοντας πως «ο πελάτης είναι βασιλιάς».

Υποστηρίζουν πως είναι δικαίωμα του κάθε πελάτη να πληρώνει αυτά που θεωρεί ότι έχει καταναλώσει και να μην πρέπει να συνεννοηθεί με τους συνδαιτημόνες του – που ενίοτε είναι συνάδελφοι, μακρινοί συγγενείς ή απλοί γνωστοί – για τα χρήματα που θα πρέπει να καταβάλει ο καθένας.