Ογδόντα χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, μια νέα γενετική ανάλυση επαναφέρει στο προσκήνιο ένα από τα πιο επίμονα και διαβόητα ερωτήματα γύρω από τον Αδόλφο Χίτλερ. Έπασχε πράγματι από σεξουαλική δυσλειτουργία;
Η αποκάλυψη ενός μικροσκοπικού λεκέ αίματος από τον υπόγειο χώρο του Βερολίνου, όπου ο Χίτλερ και η Εύα Μπράουν αυτοκτόνησαν το 1945, έχει ανοίξει έναν νέο κύκλο επιστημονικής συζήτησης.
Το δείγμα προήλθε από ένα κομμάτι υφάσματος του καναπέ του καταφυγίου. Αμερικανοί στρατιώτες το είχαν κρατήσει ως «τρόπαιο» και μόλις πρόσφατα έγινε εφικτή μια πλήρης γονιδιακή ανάλυση.
Το αποτέλεσμα, όπως παρουσιάζεται στη νέα βρετανική παραγωγή του Channel 4 με τίτλο “Hitler’s DNA: Blueprint of a Dictator”, είναι εντυπωσιακό.
Οι ερευνητές εντόπισαν ενδείξεις που συνδέουν τον ιστορικό ηγέτη του ναζισμού με το Kallmann-Syndrom, μια σπάνια αναπτυξιακή διαταραχή που επηρεάζει τις ορμόνες του φύλου και τη σεξουαλική ανάπτυξη.
Σύμφωνα με τους γενετιστές της μελέτης, η DNA-ανάλυση εντόπισε μια μετάλλαξη στο γονίδιο PROK2, το οποίο σε πολλές τεκμηριωμένες περιπτώσεις συνδέεται με τη μειωμένη παραγωγή ορμονών, χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης, καθυστερημένη ή ελλιπή ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων και συχνά με πολύ χαμηλή ή ανύπαρκτη libido.
Το σύνδρομο μπορεί επίσης να προκαλέσει μικροφαλία των γεννητικών οργάνων και γενικότερη δυσμορφία, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η σεξουαλική λειτουργία.
Η συγκεκριμένη διαταραχή έχει συζητηθεί επί δεκαετίες από ιστορικούς και βιογράφους, ωστόσο ποτέ δεν υπήρξαν στοιχεία που θα μπορούσαν να θεωρηθούν έστω ενδεικτικά.
Η νέα γονιδιακή εξέταση έρχεται να στηρίξει αυτές τις εικασίες, χωρίς βέβαια να δίνει απόλυτη και οριστική επιβεβαίωση.
Στη σχετική ντοκιμαντερίστικη παραγωγή, ο ιστορικός Dr. Alex Kay από το Πανεπιστήμιο του Potsdam σημειώνει ότι η εν λόγω ενδοκρινολογική διαταραχή θα μπορούσε να εξηγήσει τις αμήχανες ή αποστασιοποιημένες συμπεριφορές του Χίτλερ απέναντι στις γυναίκες, αλλά και την έλλειψη τεκμηριωμένων σεξουαλικών σχέσεων.
Οι ειδικοί της μελέτης υποστηρίζουν ότι ο Χίτλερ πιθανότατα εμφάνιζε:
- ιδιαίτερα χαμηλές συγκεντρώσεις τεστοστερόνης
- μειωμένη έως μηδενική σεξουαλική δραστηριότητα
- ανολοκλήρωτη ορμονική ανάπτυξη ήδη από την ενδομήτρια φάση
Εκτός των γενετικών ευρημάτων, η δικογραφία της έρευνας περιλαμβάνει και παλαιά ιατρικά έγγραφα από το Obersalzberg, τα οποία – όπως δηλώνουν οι επιστήμονες – ίσως σχετίζονται με ορμονικές δυσλειτουργίες.
Το γνωστό ερώτημα εάν ο Χίτλερ είχε μόνο έναν λειτουργικό όρχι επανέρχεται επίσης στη συζήτηση.
Η ανάλυση DNA δεν επιβεβαιώνει ούτε απορρίπτει την υπόθεση, ωστόσο οι ερευνητές θεωρούν ότι οι ανατομικές ιδιαιτερότητες που αναφέρονται στην ιστορική βιβλιογραφία συνάδουν με το Kallmann-Syndrom ή με κάποια άλλη μορφή διαταραχής της σεξουαλικής ανάπτυξης.
Το συγκεκριμένο δείγμα αίματος είναι εξαιρετικά μικρό – μόλις τρία χιλιοστά – και καταγράφηκε ως «Exemplar Nr. 39» στην έρευνα.
Μόνο δεκαετίες μετά το τέλος του πολέμου η επιστημονική κοινότητα απέκτησε ενδιαφέρον για μια πλήρη γονιδιακή αξιολόγηση, καθώς οι τεχνικές ακριβούς εξαγωγής DNA από ιστορικά ευρήματα κατέστησαν πρόσφατα αξιόπιστες.
Η δημοσίευση αυτής της έρευνας δεν κλείνει οριστικά τα ερωτήματα γύρω από τη σεξουαλική υγεία του Χίτλερ, ωστόσο προσθέτει ένα νέο επιστημονικό πλαίσιο στην πολύχρονη ιστορική συζήτηση.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο μύθος για «σεξουαλική ανεπάρκεια» μπορεί να έχει βιολογικό υπόβαθρο, κάτι που —όπως αναφέρουν οι ερευνητές— ενδεχομένως να επηρέασε τη συμπεριφορά και τον ψυχοσυναισθηματικό του κόσμο.
