Η εγκληματικότητα που αποδίδεται σε αλλοδαπούς βρίσκεται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο του πολιτικού και κοινωνικού διαλόγου στη Γερμανία.
Σύμφωνα με την Αστυνομική Στατιστική Εγκληματικότητας (PKS 2024), περισσότεροι από 4 στους 10 υπόπτους (41,8%) δεν είχαν γερμανική υπηκοότητα – τη στιγμή που μόνο το 15% του πληθυσμού είναι αλλοδαποί.
Οι μεγάλες πόλεις στο μικροσκόπιο
Η εικόνα διαφοροποιείται σημαντικά ανά πόλη:
- Φρανκφούρτη: 71,4% ξένοι ύποπτοι
- Στουτγάρδη: 55,9%
- Ντίσελντορφ: 54,5%
- Αμβούργο: 51,9%
- Βερολίνο: 50,9%
- Μόναχο: 48,7%
- Κολωνία: 47,4%
- Ντόρτμουντ: 47,8%
- Έσσεν: 41,3%
- Λειψία: 40,1%
Αντίστοιχα υψηλά ποσοστά εμφανίζονται και σε γειτονικές χώρες, όπως η Αυστρία (46,8%) και η Ελβετία (57,7%).
Ποιες ομάδες και ποια αδικήματα
Το 2024, οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούσαν ύποπτους από Συρία, Τουρκία, Ρουμανία, Ουκρανία και Αφγανιστάν. Τα πιο συχνά καταγεγραμμένα αδικήματα:
- Σωματικές βλάβες (ιδίως επικίνδυνες επιθέσεις)
- Κλοπές (45,5% των υπόπτων ξένοι)
- Βίαια εγκλήματα (43,1% ξένοι ύποπτοι)
- Εγκλήματα κατά της ζωής (38,3%) και κατά της γενετήσιας ελευθερίας (28,8%) – χαμηλότερα, αλλά ακόμη υπερ-αναλογικά σε σχέση με το ποσοστό του πληθυσμού.
Γιατί τα ποσοστά είναι τόσο υψηλά;
Η απλή παράθεση αριθμών δεν αρκεί για να εξηγηθεί το φαινόμενο. Παράγοντες που αυξάνουν τα ποσοστά:
Στατιστικές ιδιαιτερότητες: σε αδικήματα όπως παραβίαση μεταναστευτικών νόμων, οι δράστες είναι εκ των πραγμάτων αλλοδαποί.
Δημογραφία: στους μετανάστες το ποσοστό νέων ανδρών –στατιστικά πιο συχνά δράστες– είναι υψηλότερο.
Κοινωνικοοικονομικές συνθήκες: φτώχεια, ανεργία και επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης αυξάνουν τον κίνδυνο εγκληματικότητας, ανεξαρτήτως εθνικότητας.
Επιλεκτικός έλεγχος: διαφορετική εμφάνιση ή καταγωγή μπορεί να οδηγούν σε περισσότερους αστυνομικούς ελέγχους, με αποτέλεσμα υψηλότερη παρουσία στα στατιστικά.
Οι απόψεις των ειδικών
Ο εγκληματολόγος και ψυχίατρος Frank Urbaniok υπογραμμίζει ότι η υπερεκπροσώπηση δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά σε κοινωνικούς δείκτες.
Στο βιβλίο του „Schattenseiten der Migration“ παρουσιάζει στατιστικές που δείχνουν ότι σε ορισμένες ομάδες, όπως Αφγανούς και Σύριους, οι δείκτες εγκλημάτων βίας είναι πολλαπλάσιοι του μέσου όρου.
Κατά τον Urbaniok, αυτό μπορεί να συνδέεται με παραδοσιακά κοινωνικά πρότυπα και πατριαρχικές δομές που παραμένουν ισχυρές ακόμη και στη μετανάστευση.
